ایمپلنت در لثه تحلیل رفته چگونه است؟

تحلیل لثه و استخوان پس از کشیدن دندان، یکی از چالش‌های اصلی برای کاشت ایمپلنت دندان محسوب می‌شود. زمانی که فرد برای مدت طولانی پس از ازدست‌دادن دندان اقدامی جهت جایگزینی آن انجام ندهد، استخوان فک به‌مرور تحلیل می‌رود و لثه نیز دچار تغییرات ساختاری می‌شود. در چنین شرایطی، کاشت ایمپلنت نیازمند تکنیک‌های خاصی مانند پیوند استخوان است تا بستری مناسب برای قرارگیری ایمپلنت فراهم شود. اگر سوال شما هم این است که ایمپلنت در لثه تحلیل رفته چگونه است؟ در ادامه به این موضوع میپردازیم

مراحل انجام ایمپلنت در لثه تحلیل رفته

این فرآیند به دو روش اصلی انجام می‌شود: در روش اول، ابتدا پیوند استخوان و سپس کاشت ایمپلنت صورت می‌گیرد، درحالی‌که در روش دوم، پیوند استخوان و کاشت ایمپلنت به‌طور همزمان انجام می‌شود. انتخاب بهترین روش به میزان تحلیل استخوان، شرایط لثه، و نظر متخصص ایمپلنت بستگی دارد. در ادامه، هر یک از این روش‌ها، بررسی خواهند شد.

۱. پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت

در شرایطی که استخوان فک دچار تحلیل شدید شده و قادر به حمایت از ایمپلنت نیست، پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت ضروری است. این روش شامل مراحل زیر می‌شود:

-ارزیابی وضعیت استخوان فک

پیش از هر اقدامی، متخصص ایمپلنت میزان استخوان باقی‌مانده را بررسی می‌کند. این کار معمولاً با استفاده از رادیوگرافی OPG انجام می‌شود، اما برای دقت بیشتر، اسکن سه‌بعدی CBCT نیز توصیه می‌شود. این تصاویر به متخصص امکان می‌دهد ضخامت و ارتفاع استخوان را اندازه‌گیری کند و روش مناسب پیوند را تعیین نماید.

-انجام پیوند استخوان

در این مرحله، لثه شکاف داده شده و استخوان فک در معرض دید قرار می‌گیرد. سپس پودر استخوان که از منابع مختلفی مانند استخوان‌های طبیعی یا مواد سنتتیک تهیه می‌شود، در محل تحلیل‌رفته قرار داده می‌شود. برای حفظ ساختار استخوان، از مش تیتانیومی به‌عنوان داربست استفاده شده و سپس لثه بخیه زده می‌شود.

-دوره بهبودی و بررسی نتایج

پس از پیوند استخوان، بیمار باید حدود شش ماه منتظر بماند تا استخوان جدید با فک ادغام شود. در این مدت، دندان‌پزشک وضعیت پیوند را از طریق رادیوگرافی بررسی می‌کند تا از موفقیت‌آمیز بودن آن اطمینان حاصل شود. پس از این مرحله، کاشت ایمپلنت آغاز می‌شود.

این روش با وجود زمان‌بر بودن، ساختاری مستحکم و پایدار برای کاشت ایمپلنت فراهم می‌کند و احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد. بااین‌حال، در برخی موارد، می‌توان پیوند استخوان را هم‌زمان با کاشت ایمپلنت انجام داد که روش سریع‌تری محسوب می‌شود.

۲. پیوند استخوان همزمان با کاشت ایمپلنت

برخلاف روش قبلی، در این تکنیک، پیوند استخوان و کاشت ایمپلنت به‌طور همزمان انجام می‌شود. این روش نیز دارای مراحلی است که به شرح زیر خواهد بود:

-بررسی دقیق وضعیت فک و انتخاب ابعاد ایمپلنت

ابتدا متخصص ایمپلنت با استفاده از CBCT، میزان استخوان باقیمانده را بررسی کرده و اندازه ایمپلنت را مشخص می‌کند. در این روش، ایمپلنت بخشی از استخوان موجود را اشغال کرده و برای قسمت‌های تحلیل‌رفته، از پودر استخوان جهت پر کردن فضای اطراف ایمپلنت استفاده می‌شود.

-جراحی و قرار دادن ایمپلنت

ابتدا لثه کنار زده می‌شود تا استخوان فک در دسترس قرار گیرد. سپس ایمپلنت‌ها در محل‌های موردنظر کاشته شده و نواحی فاقد استخوان کافی با پودر استخوان پر می‌شود. برای تثبیت این مواد، از غشای کلاژنی استفاده شده و سپس لثه به محل اولیه خود بازگردانده و بخیه زده می‌شود.

-دوره بهبودی و آماده‌سازی برای روکش ایمپلنت

در این روش نیز حدود شش ماه زمان نیاز است تا ایمپلنت و پیوند استخوان به‌طور کامل در جای خود تثبیت شوند. پس از این مدت، قالب‌گیری انجام شده و روکش ایمپلنت روی آن قرار می‌گیرد. استفاده از اسکن دیجیتال در این مرحله، امکان طراحی دقیق‌تر و ساخت روکش‌های تمام زیرکونیا را فراهم می‌آورد.

مقایسه دو روش کاشت ایمپلنت در لثه تحلیل‌رفته

هر دو روش ذکرشده دارای میزان موفقیت بالایی هستند، اما تفاوت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد که روش پیوند استخوان هم‌زمان را به گزینه‌ای محبوب‌تر تبدیل می‌کند. این تفاوت‌ها عبارت‌اند از:

-مدت‌زمان درمان:

در روش پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت، بیمار باید حداقل ۹ ماه منتظر بماند، درحالی‌که در روش هم‌زمان این مدت به ۶ ماه کاهش می‌یابد.

-تعداد جراحی‌ها:

در روش اول، دو جراحی لازم است (یکی برای پیوند استخوان و دیگری برای کاشت ایمپلنت)، اما در روش دوم هر دو مرحله در یک جراحی انجام می‌شود.

-هزینه درمان:

روش اول به دلیل نیاز به مش تیتانیومی، هزینه بیشتری دارد، درحالی‌که در روش دوم، این هزینه کاهش می‌یابد.

-درد و ناراحتی:

در روش اول، بیمار درد بیشتری را تجربه می‌کند، زیرا در مرحله دوم جراحی، مش تیتانیومی باید از دهان خارج شود.

-ریسک نمایان شدن مش تیتانیومی (مش اکسپوژر):

در روش اول، احتمال دیده شدن مش تیتانیومی از زیر لثه وجود دارد که ممکن است موفقیت پیوند استخوان را کاهش دهد.

با توجه به این موارد، بسیاری از متخصصان ایمپلنت، روش پیوند استخوان هم‌زمان با کاشت ایمپلنت را ترجیح می‌دهند، چراکه این روش علاوه بر کاهش زمان درمان، هزینه و ناراحتی بیمار را نیز کمتر می‌کند.

کاندیدای مناسب برای پیوند استخوان فک چه کسانی هستند؟

پیش از انجام پیوند استخوان، متخصص ایمپلنت بررسی‌های دقیقی انجام می‌دهد تا مشخص شود آیا فرد شرایط لازم برای این درمان را دارد یا خیر. افرادی که دچار تحلیل استخوان فک به دلیل از دست دادن دندان شده‌اند، معمولا گزینه‌های خوبی برای این روش هستند. با این حال، برخی شرایط پزشکی خاص ممکن است مانع موفقیت پیوند استخوان شوند.

در مواردی که پیوند استخوان امکان‌پذیر نباشد، روش‌های جایگزینی مانند ایمپلنت‌های زیگوماتیک وجود دارند. این نوع ایمپلنت‌ها به جای فک، در استخوان گونه قرار می‌گیرند و می‌توانند راهکاری مناسب برای بیمارانی باشند که تحلیل شدید استخوان دارند.

دلایل تحلیل استخوان فک

از بین رفتن استخوان فک معمولا به دنبال از دست دادن دندان رخ می‌دهد. زمانی که دندانی کشیده می‌شود و جایگزین مناسبی برای آن قرار نمی‌گیرد، استخوان فک که پیش‌تر تحت تأثیر فشار و تحریک ناشی از عملکرد دندان بوده، شروع به تحلیل می‌کند. علاوه بر این، بیماری‌های لثه نیز می‌توانند بافت استخوانی را تحت تأثیر قرار داده و موجب تخریب تدریجی آن شوند.

عوامل دیگری مانند تصادف یا ضربه شدید نیز ممکن است موجب تخریب بخشی از استخوان فک شوند. از آنجا که میزان استخوان باقی‌مانده در موفقیت کاشت ایمپلنت تأثیر مستقیمی دارد، متخصص پیش از اقدام به کاشت، وضعیت استخوان را به دقت ارزیابی می‌کند. در برخی موارد، پیوند استخوان یا استفاده از ایمپلنت‌های زیگوماتیک می‌تواند راهکار مناسبی برای جبران تحلیل استخوان باشد.

بازسازی استخوان فک با پیوند استخوان

در صورت تحلیل شدید استخوان، پیوند استخوان می‌تواند گزینه‌ای مؤثر برای بازگرداندن تراکم و استحکام استخوان فک باشد. در این روش، از بافت‌های پیوندی که معمولاً از منابع حیوانی تهیه شده‌اند، استفاده می‌شود. این پیوندها در ناحیه موردنظر قرار گرفته و به مرور زمان با بافت استخوانی فرد ترکیب می‌شوند.

مدتی پس از انجام پیوند، استخوان فک مجدداً تقویت شده و امکان کاشت ایمپلنت‌های سنتی فراهم می‌شود. اگرچه این فرایند نیاز به زمان دارد، اما در نهایت، شانس موفقیت ایمپلنت را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. همچنین، برای افرادی که تمایل به طی کردن دوره درمان کوتاه‌تری دارند، استفاده از ایمپلنت‌های زیگوماتیک گزینه‌ای جایگزین محسوب می‌شود، زیرا این روش نیاز به پیوند استخوان ندارد و با اتصال ایمپلنت به استخوان گونه، امکان جایگزینی دندان‌های از دست رفته را فراهم می‌کند.

سخن آخر

از دست دادن دندان و تحلیل استخوان فک می‌تواند چالش‌های زیادی در مسیر دریافت ایمپلنت ایجاد کند، اما امروزه با پیشرفت روش‌های درمانی مانند پیوند استخوان و ایمپلنت‌های زیگوماتیک، بسیاری از بیماران می‌توانند بدون نگرانی این مشکل را برطرف کنند. کلینیک دکتر جولایی با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و تیم متخصص، خدماتی جامع در زمینه ایمپلنت دندان ارائه می‌دهد و گزینه‌های درمانی متناسب با شرایط هر بیمار را پیشنهاد می‌کند. اگر دچار تحلیل استخوان شده‌اید، می‌توانید با مشاوره تخصصی از این کلینیک، بهترین راهکار برای بازگرداندن لبخند خود را پیدا کنید.

سوالات متداول

۱. آیا ایمپلنت دندان برای افرادی که تحلیل استخوان دارند امکان‌پذیر است؟
بله، افرادی که دچار تحلیل استخوان فک شده‌اند می‌توانند با روش‌هایی مانند پیوند استخوان یا ایمپلنت‌های زیگوماتیک، ایمپلنت دندان انجام دهند. متخصص پس از بررسی وضعیت استخوان فک، مناسب‌ترین گزینه درمانی را پیشنهاد می‌کند.

۲. پیوند استخوان چقدر زمان می‌برد؟
مدت‌زمان موردنیاز برای پیوند استخوان بستگی به شرایط فرد دارد، اما معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد تا استخوان جدید با فک جوش بخورد و آماده کاشت ایمپلنت شود.

۳. آیا ایمپلنت زیگوماتیک بهتر از پیوند استخوان است؟
ایمپلنت زیگوماتیک برای افرادی که تحلیل استخوان شدید دارند و نمی‌خواهند منتظر فرآیند پیوند بمانند، گزینه‌ای ایده‌آل است. این روش به استخوان گونه متصل می‌شود و نیاز به پیوند استخوان را برطرف می‌کند. با این حال، انتخاب بین این دو روش به شرایط بیمار بستگی دارد.

۴. آیا کاشت ایمپلنت در فک تحلیل‌رفته دردناک است؟
فرآیند کاشت ایمپلنت با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و بیمار در حین عمل دردی احساس نمی‌کند. پس از جراحی ممکن است مقداری درد و تورم وجود داشته باشد که با داروهای تجویز شده توسط پزشک قابل کنترل است.